سخت ترین ها را برای رسیدن به اوجِ کرانه ی نگاه تو آسان می پیمودم و چه زیبا و عاشق تمام آرزوهایم را به عینه، صورت گرفته می دیدم و تمام رازهای پنهان بین من و تو را، آرامِ آرام برایت تکرار می کردم.

چه زیبا بود لحظه هایی را که برای آسمانی بودن، برای رسیدن، برای همراهی تو، برای عاشقانه بودن و ماندن و خواندن، لحظه ها را تنها می گذاشتم و در کنارِ یادهای تو، احساس های شکسته را با همراهی باغبان عمر هرس می کردیم و شاد باش به جوانه ها می گفتیم.

جوانه هایی که هر لحظه منتظر بهار بودند رشد کنند و درخت سلامت را بردبار و توانا سازند.

امروز برای رسیدن و همراه تو بودن یک لحظه هم شک نکرده بودم که دلم را به ناگهان درهم شکستی و رهایم کردی در لحظه های سنگین به یاد تو بودن.

ای آسمان پر ستاره ی دل غمگین من، ای ماه عاشق، رویاهای دلم را به یک لحظه نگاهت روشن کن.